-
1 faber
1.făber, bri ( gen. plur. most freq. fabrum; cf.:I.jam ut censoriae tabulae loquuntur, fabrum et procum audeo dicere, non fabrorum et procorum,
Cic. Or. 46, 156: fabrum, Caes. ap. Cic. Att. 9, 8, C, 2; Caes. B. C. 1, 24, 4; Plin. 34, 1, 1, § 1 al.:fabrorum,
Plaut. Most. 1, 2, 54; Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147; Plin. 35, 15, 51, § 182 al.), m. [Sanscr. root bha-, gleam, shine; Gr. phêmi, say, phainô, show; cf. for], a worker in wood, stone, metal, etc., a forger, smith, artificer, carpenter, joiner (syn.: artifex, opifex, operarius), tektôn.Prop.A.With adj. of material, etc., specifying the trade:B.tamen ego me Phidiam esse mallem, quam vel optimum fabrum tignarium,
carpenter, Cic. Brut. 73, 257; so,tignarius,
id. Rep. 2, 22; Inscr. Orell. 4087; cf.:fabros tignarios dicimus non eos duntaxat, qui tigna dolant, sed omnes, qui aedificant,
Dig. 50, 16, 235:ut fortunati sunt fabri ferrarii, Qui apud carbones assident!
blacksmiths, Plaut. Rud. 2, 6, 47:fabrum aerariorum conlegium,
copper-smiths, braziers, Plin. 34, 1, 1, § 1; cf.:marmoris aut eboris fabros aut aeris amavit,
Hor. Ep. 2, 1, 96:‡ eburarius, Inscr. ap. Spon. Misc. p. 222: ‡ intestinarius,
one who does the fine carved work in wood for the interior of a building, a joiner, Inscr. Orell. 4182:‡ a Corinthiis,
ib. 4181:‡ oculariarius,
one who made silver eyes for statues, ib. 4185.—In gen.:2.ut arcessatur faber, ut istas compedis tibi adimam,
Plaut. Capt. 5, 4, 29:cogito, utrum me dicam medicum ducere an fabrum,
id. Men. 5, 3, 11:hominem pro fabro aut pro tectore emere,
Cic. Planc. 25, 62:fabri ad aedificandam rem publicam,
work-people, workmen, laborers, id. Fam. 9, 2, 5; cf. id. Verr. 2, 5, 19, § 48:ex legionibus fabros delegit,
the workmen belonging to the army, Caes. B. G. 5, 11, 3;whose overseer was called praefectus fabrūm,
id. B. C. 1, 24, 4:His fabris crescunt patrimonia,
i. e. these smiths know how to add to their patrimonies, Juv. 14, 116:faber volans, i. e. Icarus,
id. 1, 54.— Prov.: faber est quisque fortunae suae, every man is the maker of his own fortune, Appius ap. Sall. de Republ. Ordin. 1.făber, bra, brum, adj. [1. faber], workmanlike, skilful, ingenious ( poet. and in post-Aug. prose):3.ars,
Ov. M. 8, 159; id. F. 3, 383:levitas speculi,
App. Mag. p. 282. — Sup.:signaculum faberrimum anuli aurei,
App. Flor. p. 346.— Adv.: fā̆bre, in a workmanlike manner, skilfully, ingeniously:hoc factum est fabre,
Plaut. Men. 1, 2, 23; cf. id. Stich. 4, 1, 64:teres trabs,
Sil. 14, 320; Vulg. Exod. 35, 33:sigillatum vitrum,
App. M. 2, p. 123 (cf. fabrefacio).— Sup.:facta navis,
App. M. 11, p. 262 al.:aptare,
Amm. 20, 11.
См. также в других словарях:
Italy — /it l ee/, n. a republic in S Europe, comprising a peninsula S of the Alps, and Sicily, Sardinia, Elba, and other smaller islands: a kingdom 1870 1946. 57,534,088; 116,294 sq. mi. (301,200 sq. km). Cap.: Rome. Italian, Italia. * * * Italy… … Universalium